Gezonde zonne-skepsis
Soms verdient een reactie van een lezer wat meer ruimte. Hier Anton Schiere, eindredacteur EV Online Magazine:
Toegegeven, de prijs van de (zonne-)panelen en van de inverters is drastisch gedaald. Als je dat alleen rekent kom je op aangename prijzen per kWh. Wat helaas vrijwel altijd buiten beschouwing blijft zijn de kosten van het “bufferen” van de opgewekte energie, want de meeste zonne- en wind energie wordt niet gebruikt op het moment dat deze wordt opgewekt. ‘Bufferen’ betekent dat in de praktijk de totale kosten van zonne-energie het viervoudige zijn van de prijs van €0,04 voor energie alleen, die je noemt in het artikel gisteren.
Op het moment dat ik dit nu schrijf wekken de zonnepanelen op mijn dak meer energie op dan ik nu zelf verbruik. Dat meerdere wordt dus nu op het net gebracht, zodat mijn buren het kunnen gebruiken etc. Klinkt goed, maar het is maar de halve waarheid. Om wezenlijk profijt te hebben van die extra opgewekte energie, in de zin van het besparen op fossiele brandstof, moet dus ergens in het net een elektriciteitscentrale een tandje lager gestookt worden. Dat gebeurt ook wel, maar zelfs gas gestookte centrales laten zich niet zoals de gasvlam van een fornuis vrijelijk hoger en lager zetten. Met niet vrijelijk bedoel ik dan, dat als ze “lager gestookt” worden de efficiency terugloopt en je dan dus nog altijd verhoudingsgewijs meer brandstof verbruikt voor het opwekken van minder energie. Bij kolencentrales is die speelruimte en met name de reactiesnelheid nog veel beperkter. Het is niet voor niets, dat meteorologen hun intrek hebben genomen in de control rooms van energieleveranciers om zo beter te kunnen anticiperen op het regionaal steeds wisselende aanbod van wind- en zonnestroom.
Ook in ontwikkelingslanden speelt die bufferproblematiek. Ook daar wil men ’s avonds TV kunnen kijken, moet in het veldhospitaaltje als de zon onder is de apparatuur het blijven doen. Veelal worden hier grote batterijpakketten gebruikt om de energie te bufferen, soms zalen vol. Echter alleen al de slijtagekosten van zulke batterijsystemen bedragen al € 0,10 per kWh die je er doorheen laat lopen. Zulke batterijen moeten om de 5 à 7 jaar vernieuwd worden.
De oplossing zijn z.g. smart grids, waarbij het er om gaat, dat zodra er een surplus aan stroom op het net ontstaat apparaten in de buurt worden ingeschakeld die dan die energie direct gebruiken. Denk aan af-/wasmachines, drogers, koel-/vrieshuizen, elektrische auto’s e.d.
Alles bij elkaar niet te verwaarlozen kosten, die je wel moet maken om wezenlijk van dit type energie profijt te kunnen hebben. Voor systemen waar op batterijen gebufferd wordt, kun je er dus minimaal dat dubbeltje bij optellen, eigenlijk wel € 0,116 (gerekend bij een opwekprijs van 4 cent). Bij het in batterijen opslaan en het er weer uithalen gaat circa 40% van de energie verloren. Tel je het bij elkaar op, dan verviervoudigt dus bijna de prijs per kWh. (Niet helemaal, want de overdag direct gebruikte stroom hoeft niet gebufferd te worden.)”