Vertrouw Ons Nou Maar

‘Vertrouw ons nou maar’ is de houding die werd aangenomen door de regering en de leveranciers van stemcomputers toen hacker Rop Gonggrijp in 2006 de strijd aanbond met deze manier van stemmen bij verkiezingen. Dit boek schetst de geschiedenis van stemmachines en – computers sinds diep in de 19e eeuw en vertelt hoe Gonggrijp in 2006 de stemcomputers van Nedap ontmaskerde als ouderwets en onveilig. Niet alleen de stemcomputers deugden niet, trouwens. Ze voldeden keurig aan de regels – en dat betekende dat die regels zelf de toets der kritiek niet konden doorstaan.

Auteur Herbert Blankesteijn volgt niet alleen het gevecht dat Gonggrijps actiegroep ‘Wij vertrouwen stemcomputers niet’ in 2007 won, maar vertelt ook het vervolg: hoe commissie na commissie zich boog over het ‘hoe nu verder.’ In 2016 lijkt het erop dat Nederland het zal laten bij een verbeterd stembiljet; voor de rest is volgens de laatste commissie ‘geen draagvlak’. Stemcomputers leken tien jaar geleden heel aantrekkelijk, onder andere omdat ze goedkoop waren. Maar het blijkt dat een fatsoenlijke beveiliging ze zo duur maakt, dat er geen aardigheid meer aan is.

En passant wordt het stemmen via internet behandeld: ook dat gebeurde in het vorige decennium in een voor het doel niet geschikte vorm. Ook hierbij zijn onoverkomelijke veiligheidsproblemen. Internetstemmen is in Nederland daarom niet meer in gebruik. Het land dat in dit opzicht als glanzend voorbeeld geldt, Estland, wordt effectief afgeschminkt.

Het idee dat stemmen op papier ‘niet meer van deze tijd’ zou zijn – vaak geventileerd door politici – blijkt in dit boek nergens op te berusten. Zeker 170 landen stemmen op papier, en de landen die er het beste over hebben nagedacht (Duitsland, Ierland en Nederland) hebben de stemcomputer geprobeerd, onderzocht én afgezworen.

Verschijnt: najaar 2016, of in ieder geval voor de volgende landelijke verkiezingen. U ontvangt een exemplaar een week voor lancering