Maarten Verkoren schrijft in reactie op ‘Zou ‘t kunnen?’ van vorige week:  ‘Zou niet kunnen, om een aantal redenen:

1) De Democraten hebben nul aansprekende kandidaten

2) Los van hun onaantrekkelijkheid richting kiezers hebben ze ook geen goede thema’s waarmee ze scoren bij de gewone kiezer – het werkt niet om burgers aan te spreken op hun morele verantwoordelijkheden als er tal van primaire levensbehoeften zijn die geadresseerd worden door het andere kamp (zie volgende punt)

3) Trump(‘s campagneteam) heeft een hele slimme strategie: ze bedienen zich van slimme retoriek (zie volgende punt) en kiezen thema’s waar de gemiddelde Amerikaan mee worstelt en waar ze het eerst aan denken als ze opstaan:

• Hoe krijg ik een baan? Hoe houd ik mijn baan?
• Hoe verhoog ik mijn inkomen/verlaag ik mijn belastingen zodat ik de financiële druk op mijn dagelijks bestaan kan verlagen?
• Hoe houden we krachten in de wereld die mij in mijn bestaan bedreigen tegen? (Hispanics/Mexicanen – ik wil niet straks Spaans moeten spreken // China-Europa-handelsdreiging // terrorisme)
• Hoe houden we de overheid in toom? We willen geen regering die onze privacy bedreigt, onze wapens afpakt en op ons erf komt. Mijn voorouders zijn ooit naar de VS gekomen om zich te bevrijden van nare, vervolgende overheden. Ik wil niet dat mijn vrijheden worden ingeperkt door de overheid. Veel Amerikanen geloven in complottheorieën, of het nou te maken heeft met straling die de regering uitstuurt om onze hersengolven te beïnvloeden of simpelweg de stemmen te manipuleren bij de verkiezingen en tal van complotten daar tussenin… Trump maakt er altijd handig gebruik van om mensen eraan te herinneren en direct eraan toe te voegen dat de Democrats evil zijn en zich van dergelijke smerigheden bedienen.
• Slimme oneliners van Team-Trump: om te beginnen de geniale slogan “Make America Great Again” (MAGA) en de sequel “Keep America Great”. MAGA hielp Trump in het zadel en nu er nieuwe verkiezingen zijn, herinnert Trump zijn volgers er meerdere keren per dag aan dat MAGA gewerkt heeft, dat America nu inderdaad weer great is, dat hij al zijn beloften in zeer korte tijd gerealiseerd heeft (eerlijk is eerlijk, hij heeft ook meer bereikt dan Obama in 8 jaar) en dat hij nog lang niet klaar is. Amerika is bijvoorbeeld nu autarkisch op olie- en gasgebied. Dikke middelvinger naar Midden-Oosten dus. Ok, hiervoor is wel de natuur in Alaska verkracht, maar who cares. Die houding zeg maar. Nu dus “Keep America Great”. Geniaal in zijn eenvoud en psychologie. Wie kan daar nou tegen zijn? En een bevestiging van de inlossing van de MAGA-belofte.Dit is wat er leeft en niet: transgender-mannen moeten ook abortus kunnen plegen. Sorry Democrats, maar jullie belevingswereld staat te ver buiten de dagelijkse realiteitszin van de gewone burger. Trump gaat met gemakt zijn tweede termijn binnenslepen! Het is een ongelooflijke drol van een vent, erger kan nauwelijks, maar de feiten spreken voor hem.’

Zou 't kunnen?

De Democraten winnen vrijwel zeker de Presidentsverkiezingen; ze vergroten waarschijnlijk hun meerderheid in het Huis van Afgevaardigden; en hebben een redelijke kans om weer een meerderheid in de Senaat te behalen.

Dat zegt de relatief onbekende politicologe Rachel Bitecofer. Wat weet zij wat wij niet weten? Ze voorspelde in 2018 vrijwel exact hoe en hoeveel de Democraten zouden winnen in de verkiezingen voor het Huis. Niet alleen dat – ze publiceerde haar voorspelling in juli van dat jaar en bleef tot en met november standvastig, terwijl om haar heen peilingen voortdurend veranderden en analisten steeds onzekerder werden.

De standaard wijsheid is: in de VS gaat 55% van de kiesgerechtigden stemmen; daarvan is een kwart ‘swing voters,’ oftewel mensen die wel eens van mening veranderen.

Bitecofer’s theorie: verkiezingen worden niet beslist door kiezers die van mening veranderen, maar door wie er komt stemmen. Dat wordt weer aangezwengeld door ‘negatieve partijdigheid:’ Mensen komen in actie niet omdat ze verliefd worden op een kandidaat, maar omdat ze een pesthekel hebben gekregen aan een bepaalde kandidaat.

Er is nu een grote groep kiezers die denken: Zo lang het maar niet Trump wordt.’ Een beetje vergelijkbaar  met de aanhangers van de Tea Party in 2010, die dacht: Zo lang het maar niet Obama is.

Lezer Pepijn van Dijk schrijft dat hij regelmatig boeken bespreekt op zijn eigen website.  Hier een fragment uit zijn bespreking van ‘The Game’: ‘Baricco gaat zover te stellen dat om in deze wereld te overleven, elk product, mens of dienst het genetisch erfgoed van computerspellen in zijn DNA moet hebben: een aangenaam design, een helder probleem-oplossing ritme, snelle bevrediging, steeds moeilijkere levels, leren door te proberen en niet door te studeren, onmiddellijke beschikbaarheid en de geruststelling van een puntentelling.

Van Baricco mogen we van deze constatering “nerveus worden”.
Onze mentale houding verandert hierdoor. Immers, als de smartphone het leven zo makkelijk en overzichtelijke maakt, waarom mag ik dan niet hetzelfde verwachten van onderwijs, reizen of eten? Zijn we niet allemaal van mening dat deze simpele regels van toepassing zijn op alle aspecten van ons leven. We hebben de weg van The Game gekozen. Dit spel definieert de nieuwe structuren, er zijn nieuwe allesbepalende regels.’

Intussen gaat Pepijn Vloemans onverdroten door. In zijn nieuwsbrief is hij lyrisch over een boek uit 2002:

• Het staat vol met de minibiografieën van de grote (maar veelal vergeten) wetenschappers die een bijdrage hebben geleverd aan ons begrip van hoe het klimaat werkt.
• Het laat zien hoe wetenschap écht werkt. Deze wetenschappers in dit boek zijn tegendraadse en vreemde vogels die eindeloos moesten leuren met hun ideeën voordat ze geaccepteerd werden (ook soms pas na hun dood).
• Je begrijpt na het lezen van dit boek de trage fenomenen die het klimaat op aarde bepalen, zoals de thermohaliene circulatie van de oceanen en subtiele wobbeling van de aarde om haar as die door de Servische wetenschapper Milankovich ontdekt werd.

Kamchatka

Een schiereiland in Siberië, aan de Bering Zee. ‘De afgrond van de wereld’ noemt fotograaf Isabella Tabacchi het, die een adembenemende fotoserie maakte.

Boeren

Op 11 november maakte ik mij schuldig aan een opinie. Dat had ik beter niet kunnen doen. Lezer H. Oerlemans tikte mij op de vingers en stuurde deze week nog een bericht erachteraan. De strekking: Boeren moeten niet lopen fiepen, hun aandeel in de economie en in de export is bescheiden, en ze produceren wel degelijk onevenredig veel stikstof. Het uitstekend gedocumenteerde artikel stond in Follow the Money.  (Achter betaalmuur, dus ik weet niet of de link werkt. Overweeg een abonnement!) Ik zal mij in de toekomst onthouden van meningen.

De waarde van de export is € 26 miljard, ‘dat is nog geen 28% van het exportcijfer waarmee de LTO en Farmers Defence Force mooie sier maken,’ concludeert FtM na vergelijking van rapporten van CBS en Wageningen.

De toegevoegde waarde is beperkt; stikstof is aanzienlijk:

Wat te doen? (3)

Hoe redden we onze liberale democratie? Bespreking van twee boeken is mini-essay van Andrew Sullivan, een juweeltje dat ons ook te denken geeft over Nederland. ‘Linkse’ en ‘rechtse’ auteur zijn het eens: polarisatie versnelde in de VS na de invoering van de Civil Rights Act en de Immigration Act van 1964/65. Wat kon daar nou mis aan zijn? Het rechtzetten van de gevolgen van slavernij, en het openen van grenzen van een immigrantenland? Maar onbedoeld neveneffect was dat blanken de Democratische Partij verlieten. De Republikeinse Partij werd steeds blanker; Democraten waren de overigen. Mensen zijn ‘tribal,’ wij  beslissen instinctief of iemand tot de stam behoort of niet, voordat de ratio zijn stem verheft. Racisme werd de splijtzwam.

Maar: ‘Als mensen simpelweg geen weerstand kunnen bieden aan hun stammeninstincten, dan is dat een heel groot probleem voor een echte multiculturele democratie.’ Want in tijden van onzekerheid – denk aan immigratiegolven,  overgang van van een industriële naar een IT-economie – zoeken wij de stam op. Iedere stam eist erkenning – en geleidelijk wordt vrijheid van het individu, ooit het hoogste goed in de VS, vervangen door gelijke behandeling voor bevolkingsgroepen. Dus een permanente staat van ruzie.

Meest deprimerend is dat noch Ezra Klein, noch Chris Caldwell, noch recensent Sullivan een oplossing weet. Sullivan concludeert zwakjes dat godsdienst misschien kan helpen, of althans Christendom, dat geen onderscheid wil maken tussen ‘Jood of niet-Jood, vrije of slaaf, man of vrouw, rijk of arm.’

Ezra Klein, Why We’re Polarized

Christopher Caldwell, The Age of Entitlement

Democratie in Spanje?

J. Joosten reageert op het democratie-overzicht van de Economist Intelligence Unit van vorige week, waarin Spanje een 8,18  krijgt. Hij woont al tien jaar in Spanje en zegt: ‘Persoonlijk had ik Spanje meer richting het zesje of zelfs een krappe onvoldoende verwacht. (…)  Spanje heeft een zeer zachte transitie van dictatuur naar democratie gehad en wat zeggen wij ook al weer over zachte heelmeesters?’ Hij ziet in het conflict over Catalaanse onafhankelijkheid fouten aan beide kanten maar constateert:

‘Na bijna ieder politieel optreden van Spanje in Catalonië volgt een veroordeling van Amnesty International: te veel en onevenredig geweld;Er zijn voor meer dan honderd jaar aan gevangenisstraffen uitgedeeld aan oppositie leiders, meest op subjectieve gronden en enkele zeer ouderwetse criteria (opruiing, rebellie, terrorisme, belediging van het koningshuis, etc.)Per koninklijk decreet (en dus zonder tussenkomst van legale autoriteiten) kunnen webpagina’s worden verwijderd;Zeer geregeld wordt Spaanse justitie op de vingers getikt door het Hof in Straatsburg (bv toen ze de Baskische partijleider Otegi in de bak hadden gemikt, of protestanten die foto’s van de koning hadden verbrand, en dan de rapper Valtonic die gevlucht is omdat hij voor meer dan drie jaar veroordeeld is wegens haat zaaien omdat hij onfrisse liedjes over het koningshuis in rap-vorm zong (nog geen uitspraak, maar België negeert een Interpol decreet));Amnesty International heeft onmiddellijke vrijlating geeist voor twee Catalaanse politieke gevangenen (de twee Jordi’s), geen advies, een eis, wat we normaal alleen in echte rogue staten zien. Deze lui zijn leiders van een culturele organisatie en zitten voor elf jaar in de bak;Europa blijft aandringen op justitiële hervormingen wegens te veel invloed van politiek op justitie;Europa blijft aandringen op corruptie bestrijding, Spanje is echt nog zeer corrupt;De eerste veroordeelde in de corruptie zaak Gürtel tegen de corruptie binnen de PP partij was … de internationaal gelauwerde onderzoeksrechter Baltasar Garzón.’Lees hieronder de gehele brief.Ik verbaas me er keer op keer over dat Spanje zo’n vrolijk groen kleurtje krijgt qua democratie waardering.En in de tabel op pagina 47 een mooie score 8.18!!!Ik woon meer dan tien jaar in Spanje waarvan meer dan 7 in Alicante, bijna twee jaar in Sevilla gewerkt en sinds drie jaar woon in ik Barcelona.Als nieuwsgierige academicus denk ik redelijk op de hoogte te zijn hoewel geen specialist.Hoewel ik het rapport en gebruikte methodologie niet goed heb bekeken krijg ik de indruk dat het zo iets is als de beschaving van iemand meten door middel van het tellen van het aantal stuks tafelbestek dat ze hebben.Nu kun je nog zo veel tafelbestek hebben, maar als je gewoon met je handen eet en hard boert, is dit aantal geen goede indicatie voor wat wij in Europa beschaving noemen.Persoonlijk had ik Spanje meer richting het zesje of zelfs een krappe onvoldoende verwacht.Toegegeven, het gaat niet heel slecht, er zijn verkiezingen, scheiding van machten, etc. Maar veel van dit op papier.Spanje heeft een zeer zachte transitie van dictatuur naar democratie gehad en wat zeggen wij ook al weer over zachte heelmeesters?Mijn mening: Het volk in zijn algemeenheid heeft geen democratische cultuur, er is geen dialoog cultuur, geen onderhandelingen cultuur.Net als bij de Arabische revolutie, als je niet weet hoe te gebruiken, dan kun je nog zo veel democratische apparaten tot je beschikking hebben, maar als het niet breed door de bevolking wordt gedragen is dat alles zonder effect. Mijns inziens is er een langzame, ZEER langzame transitie gaande van dictatuur naar democratie. Men gebruikt democratische apparaten om de dingen te doen zoals ze die 30 jaar geleden al deden. Een mooi voorbeeld is het Catalaanse conflict.Chargerend:De Catalanen voeren resistentie maar nu met democratische wapens: nemen wetten aan waarvan ze weten dat die niet-constitutioneel zijn etc.De Spanjaarden meppen op demonstranten en flikkeren politici in de bak. Nu echter middels `zeer democratische’ processen.Persoonlijk ben ik tegen een onafhankelijk Catalonië want dan zou ik meer dan een miljoen aan Europese subsidie gelden kwijtraken.Echter, gegeven het verschil in culturen, de totale non-transparentie van belastinggelden, en een rijke geschiedenis aan repressie lijkt het me een legitiem streven. Echter, een beetje in eigen voet schieten en zeer onverstandig, maar ja dat is niet aan mij. Een gezonde democratie kan hier echter mee om gaan: dialoog, onderhandelen, geven nemen. Zo niet Spanje: men schiet in de stress en wordt volkomen krampachtig. Ik heb progressieve vrienden in het `Spaanse kamp’ die nu de middelen heiligen en alleen maar de irritante Catalanen zien. Anderzijds, onafhankelijkheidsvorsers die Spanje demoniseren. Ik denk dat een groot deel van de ellende is veroorzaakt door die geweldige Spaanse cultuur van het niets doen, gewoon een minderheid van een paar miljoen negeren, voor de gek houden en zoals als altijd, alles bij het oude houden.Goed, genoeg persoonlijk en gekleurde impressies.Hier zijn de wapenfeiten die toch denk ik iets van het vrolijke groene kleurtje af zouden moeten halen:Na bijna ieder politieel optreden van Spanje in Catalonië volgt een veroordeling van Amnesty International: te veel en onevenredig geweld;Er zijn voor meer dan honderd jaar aan gevangenisstraffen uitgedeeld aan oppositie leiders, meest op subjectieve gronden en enkele zeer ouderwetse criteria (opruiing, rebellie, terrorisme, belediging van het koningshuis, etc.)Per koninklijk decreet (en dus zonder tussenkomst van legale autoriteiten) kunnen webpagina’s worden verwijderd;Zeer geregeld wordt Spaanse justitie op de vingers getikt door het Hof in Straatsburg (bv toen ze de Baskische partijleider Otegi in de bak hadden gemikt, of protestanten die foto’s van de koning hadden verbrand, en dan de rapper Valtonic die gevlucht is omdat hij voor meer dan drie jaar veroordeeld is wegens haat zaaien omdat hij onfrisse liedjes over het koningshuis in rap-vorm zong (nog geen uitspraak, maar België negeert een Interpol decreet));Amnesty International heeft onmiddellijke vrijlating geeist voor twee Catalaanse politieke gevangenen (de twee Jordi’s), geen advies, een eis, wat we normaal alleen in echte rogue staten zien. Deze lui zijn leiders van een culturele organisatie en zitten voor elf jaar in de bak;Europa blijft aandringen op justitiële hervormingen wegens te veel invloed van politiek op justitie;Europa blijft aandringen op corruptie bestrijding, Spanje is echt nog zeer corrupt;De eerste veroordeelde in de corruptie zaak Gürtel tegen de corruptie binnen de PP partij was … de internationaal gelauwerde onderzoeksrechter Baltasar Garzón;En zo kan het lijstje nog wel even door gaan.Toegegeven, elk land heeft zijn kruisjes, maar Spanje een 8.2 voor haar democratie? Disbelieve….Overigens is het ondanks dit alles best prettig wonen hier hoor 🙂

Oogstreel

Timelapse foto’s van zwermen vogels. Meer achter de klik.

Start-ups

Hoe vind ik een goede start-up om in te investeren? Advies van Silicon Valley-veteraan Sam Altman. Onder andere: ‘Ik heb gemerkt dat mensen snel harder kunnen worden, en ambitieuzer; maar mensen zijn of langzaam of snel, en dat verander je niet makkelijk. Snel zijn is belangrijk: ik heb bijna nooit geld verdiend aan oprichters die niet snel antwoordden op belangrijke e-mails.’

Zorg dat de kansrijke ondernemingen jou weten te vinden – bouw een netwerk. Er is veel concurrentie (‘Het lijkt tegenwoordig makkelijker een ondernemer te zijn dan een investeerder’), maar: ‘het is een kwestie van hard werken. Grappig genoeg werken de meeste investeerders niet erg hard. Dat is een gat waar je in kunt springen.’