Lees dit niet!
‘Lees geen nieuws’ is het dringende advies van Farnam Street, een website die mensen wil helpen zinvoller en met meer diepgang te leven. (Opgericht door een voormalig cybersecurity expert van de Canadese inlichtingendienst, portret hier.) Dit staat in de nieuwsbrief van FS, en komt nu tot u via de nieuwsbrief De Bicker. Conclusie 1: u kunt wel willen ophouden met nieuws maar we vinden u toch wel. Conclusie 2: dit staat vol met adviezen en inzichten waar ik het grondig mee eens ben. Bijvoorbeeld: iets doorgronden en erover schrijven kost tijd en energie. Dus iemand die goede verhalen schrijft, produceert weinig. Wantrouw mensen die hoogfrequent publiceren. ‘Nieuws’ is per definitie vluchtig. Als u wilt weten hoe waardevol ‘nieuws’ is, lees dan eens de kranten van vorige week.
En meer van dit. Maar wat te doen? Helemaal geen nieuws meer? Beperk u tot ‘koppensnellen’ en als het nodig is, leg uzelf een beperkte tijd op om ‘het nieuws’ te lezen. Kijk vooral geen filmpjes; dat is het ideale platform voor propaganda en manipulatie. Lees boeken, lees de artikelen waarvan u iets leert. Selecteer artikelen op de naam van de auteur. En De Bicker, dan? Ik ben de laatste jaren zelf ook steeds meer verschoven naar het doorgeven van artikelen die niet noodzakelijk een nieuwtje bevatten, maar die mij tot nadenken stemden. OK, gelardeerd met af en toe iets om te gniffelen, of van te genieten. U weet, u kunt ieder moment opzeggen …
Geld voor NAVO
Defensie-uitgaven van de NAVO-landen dit jaar. Grafiek concentreert zich helaas op de toename/afname ten opzichte van … 2014; niet op uitgaven als percentage van BBP. Dus tja. Uitgaven van Nederland en Duitsland stijgen met 40%. Dat lijkt veel, maar over een periode van zeven jaar? En hoeveel groeiden de begrotingen in diezelfde periode? En waarom 2014? Moeten we dan Obama bedanken, of Trump? Intussen neemt de VS nog steeds 69% van de totale NAVO voor zijn rekening.
Eind van de staat (2)
Tomas Pueyo vervolgt zijn betoog. Internet en blockchain vormen de nieuwe informatierevolutie, die de natiestaat zal ontmantelen net zoals de drukpers dat deed met de Katholieke kerk. Zijn eerdere artikelen werden door tientallen miljoenen mensen gelezen. ‘Een gewone vent omringd door kinderen zijn appartement in San Francisco, die in zijn joggingbroek wetenschappelijke artikelen zit te lezen, schrijft een stuk over het belangrijkste publieke vraagstuk van de dag en weet daarmee overheden over de hele wereld te overrompelen. Dat zou 20 jaar geleden onmogelijk zijn geweest. Toen kwam informatie van de wachtposten die in nauw contact met de staat stonden: kranten en TV en radiostations. Dat ‘establishment’ bepaalde wat mensen die dag zouden denken, en ze waren onaantastbaar.’ Zo begint hij.
De democratisering van informatie is onomkeerbaar; en intussen worden natiestaten vanzelf machtelozer door vergrijzing, belastingontduiking, de macht van enkele nieuwe ‘wachtposten’ zoals Google, Facebook en Apple; crypto-geld, en werken buiten kantoor. Stof tot nadenken.
Dat was niet de bedoeling
‘De hertelling in Maricopa County (in Arizona, red.), gefinancierd door de ‘Stop the Steal’ groepen, concludeert dat de marge waarmee Trump verloor van Biden nog groter was dan de officiële telling aangaf.’
Niet! zonder mast
Vorige week gaf ik de voorspelling van een Apple watcher door, dat de nieuwe iPhone 13 misschien een GPS-achtige zender bevat. Niet dus. Na de onthulling.
Alzheimer
Nieuwe studie over de bron van Alzheimer. De toename van amyloide proteïnen in de hersenen wordt wel gezien als symptoom van Alzheimer. Maar waar komen die amyloiden vandaan? Ze worden gemaakt in de hersenen – maar ook in de lever. Deze studie toont aan hoe de amyloiden van de lever via de bloedbaan naar de hersenen kunnen reizen. En geeft een goede reden om te experimenteren met Probucol, een medicijn dat tot toe werd gebruikt om cholesterolgehaltes te onderdrukken. Wellicht kan dat spul ook de productie van amyloiden in de lever onderdrukken.
Crypto?
Econoom Tyler Cowen (ja hij weer, sorry, maar hij is echt bijzonder) zegt dat hij van mening is veranderd: hij gelooft dat cryptomunten toch een toekomst hebben. Waarom? ‘Het is mij duidelijk geworden, dit is geen bubbel. Er komt voortdurend talent op af.’
De interviewer vraagt hem: ‘Je gebruikt de samenklontering van talent als een indicator voor de vraag of iets gaat slagen of niet. (…) Kun je daar iets meer over zeggen?’
‘Crypto talent komt van over de hele wereld, dat is fenomenaal. Crypto talent is vaak zo positief en creatief. Ik denk dat Vitalik Buterin (mede-oprichter Ethereum, red.) een van de belangrijkste denkers van dit moment is.’ (…) ‘Als je in een crypto gesprek zit, dan is er een gedrevenheid, een optimisme, een positiviteit die je gewoon nergens anders vindt. En ze focusen op dingen bouwen, dingen doen – de hele tijd.’ (…) ‘We zijn er niet klaar voor. We zullen er een zootje van maken, net zoals met zo veel andere doorbraken in de wereldgeschiedenis, maar ik denk dat het gaat gebeuren en waarschijnlijk moet gebeuren.’
Okay. Tot zover Tyler Cowen. Dan, in de eerste reactie onder het verslag, een lange en oh zo grondige repliek. (Dit is wat internet zo veel beter maakt dan ‘de kranten’ van vroeger – onmiddellijke uitdaging door terzake deskundige mensen)
‘De karakteristieken van ‘geld’: het is een belofte van een kredietwaardig iemand, meestal een overheid of een centrale bank, dat ze je in de toekomst iets van waarde zullen geven. Bitcoin heeft geen vastgestelde toekomstige waarde. Als niemand die bitcoin wil kopen is de waarde nul. (…) Als je een bitcoin koopt gaat niets van jouw geld in de bitcoin zelf, het gaat in de zakken van de verkoper. (…) Een bitcoin is niet een belofte, maar een activum, en moet daarom vergeleken worden met andere activa die als geld gebruikt zijn (behouden voor toekomstige waarde in plaats van voor hun bruikbaarheid) zoals goud, zilver, chocola, sigaretten, of tulpen.’
Gevoeligheid
Homo universalis Tyler Cowen (econoom, maar nog veel meer) kijkt in zijn ziel en doet lucide verslag. Hij begint met dit citaat: ‘Dus het wordt tijd om wat minder schroomvallig te worden, en schadelijk gedrag ook zo bij de naam te noemen. Daarmee geef je misschien sommige mensen het gevoel dat je op ze neerkijkt. Maar weet je, jouw gevoelens geven je nog niet het recht om de levens van andere mensen te verpesten.’
Dit was, tot verrassing van Cowen, niet een rechtse commentator maar de knuffeleconoom van links, Paul Krugman. Hij had het over antivaxxers en mensen die geen masker willen dragen.
‘Voor de duidelijkheid, ik ben het eens met Krugman. Maar ik vraag me af wat het regelboek nu zegt. Wanneer mogen ‘verantwoordelijke’ mensen lucht geven aan hun stille woede, over welke onderwerpen, en onder welke voorwaarden?’
Mag je ook boos zijn op daklozen? Die schuiven ook verantwoordelijkheid van zich af. Maar ja, mag je dat zeggen? Mag je alcoholisten de schuld geven van maatschappelijk schadelijk gedrag? (het slechte voorbeeld, hogere ziektekosten.) Vroeger mocht je niet boos worden op AIDS-patienten. Vroeger was zelfmoord ook onbetamelijk – nu wekt het eerder medelijden.
Wordt kritiseren nu meer getolereerd in linkse kringen? Is het niet langer alleen de hobby van oude conservatieven? Waar ligt de grens? Of wordt beschimpen steeds meer een gepolitiseerde activiteit – dus linkse mensen mogen alleen openlijk kritiek hebben op gedrag dat ‘rechts’ is, en vice versa? Cowen geeft geen antwoorden, maar blijft met veel vragen zitten ….
Dik
Waarom worden sommige mensen dik en andere niet? De consensus: te veel calorieën. Wie meer calorieën inneemt dan hij of zij verbrandt, wordt dikker. Groep geleerden vraagt nu opnieuw aandacht voor een andere benadering. In 1954 al zei een Amerikaanse nutritionist: ‘Overgewicht wijten aan ‘te veel eten’ is ongeveer zo zinnig als alcoholisme toeschrijven aan ‘te veel drinken.’ Anders gezegd: deze benadering adresseert niet de vraag: waarom?
‘Obesitas is niet een onbalans in de energievoorziening; maar een hormonale en constitutionele onbalans; een verkeerde regulering van de stofwisseling en de opslag van vet, van het opsplitsen van brandstoffen. Dit zijn hormonale reacties op de signalen die insuline geeft, en insuline reageert primair (hoewel niet exclusief) op de koolhydraten in het dieet. Daarom heet deze benadering ‘het koolhydraat-insuline model,’ aldus dit artikel.
‘De consequenties zijn simpel en verstrekkend. Mensen worden dik omdat (…) de koolhydraten in hun dieet – zowel de kwantiteit als de kwaliteit – een hormonale omgeving creëeren waarin vet zich ophoopt.’
We weten dat insuline bloedsuiker reguleert (als de productie van insuline afneemt, of de kwaliteit vermindert, veroorzaakt dat diabetes). Maar insuline doet dat deels door de opname van vet door vetcellen te stimuleren, en het vasthouden ervan. Vetcellen reageren extreem gevoelig op insuline.
Je kunt afslanken door niet minder calorieën te eten, maar door de omloop van insuline te verminderen. En dat doe je het meest effectief door koolhydraten – suiker, aardappels, graan, etc – te vervangen door vet. Dit dieet is het meest bekend geworden door Robert Atkins maar de hypothese bestaat al 200 jaar.
Het punt van deze hernieuwde campagne? ‘Onderzoek naar obesitas en diabetes-2 schiet niet op, want wordt gehinderd door de focus op calorieën.’