Verstand van AI
Technologie| a16z | 6 jun 2023
Manifesto van Marc Andreessen, peetvader van Silicon Valley, over AI. Vier redenen waarom we niet bang hoeven te zijn voor AI, en eentje waarom wel: namelijk dat China AI sneller ontwikkelt dan 'het Westen' omdat China de technologie wil gebruiken om mensen te onderwerpen, niet om ze vrijer te maken.
Veel waardevols. Een paar citaten:
'AI is niet een levend wezen dat geconditioneerd is door miljarden jaren evolutie, om deel te nemen in de strijd om te overleven, zoals mensen en dieren wel zijn. AI is mathematica - code - computers, gebouwd door mensen.' 'Het idee dat het op een zeker moment een eigen wil ontwikkelt en besluit dat het drijfveren heeft die het ertoe brengen om ons allemaal te doden is een bijgelovige, luie opmerking.'
'AI wil niets, heeft geen doelen, wil jou niet doodmaken, omdat het niet een levend ding is. AI is een machine en gaat niet tot leven komen, net zo min als je broodrooster.'
De historie laat keer op keer zien dat nieuwe technologie welvaart en banen schept. Andreessen onderbouwt dat uitgebreid. Zet AI een turbo op sociale media, en dus op meningsverschillen? Ja, onvermijdelijk. Dus dat moeten we veel aandacht geven. Zal AI in de verkeerde handen een gevaarlijk wapen zijn? Zeker. Dus moeten wij net zo hard 'goede' AI ontwikkelen om de 'kwaadaardige AI' te bestrijden. (Dit laatste deed me denken aan de politiemensen die een manier vonden om versleutelde mobiele telefoons van drugshandelaren en kinderpornografen te kraken.)
Energietransitie
Technologie| Noahpinion | 26 juni 23
Enkele grafieken en waarnemingen uit een rapport van het Rocky Mountain Institute, een denktank van de school 'hernieuwbare energie is niet alleen schoner, maar ook goedkoper. En dus een logische volgende fase.'
TL;DR: het gaat veel sneller dan u denkt.
(de % cijfers zijn jaarlijkse groei in de periode 2012-2022)
De razendsnelle toename is niet beperkt tot het rijke noorden, maar wereldwijd. De overgang wordt aangezwengeld en gestuwd door China.
Huisjesmelkers
Economie | Noahpinion | 18 jun 23
Grote beleggers die huizenblokken opkopen om ze te verhuren (zoals de vaak genoemde Black Rock) krijgen vaak het verwijt dat ze woningen 'aan de markt onttrekken' en dus de markt bederven voor jonge huizenkopers. Matthijs Korevaar (Erasmus) en Marc Francke (UvA) bestudeerden Rotterdam, waar koop door institutionele beleggers in sommige wijken is verboden, en in andere niet. Conclusie: een verbod leidt tot meer aankopen door 'first-time buyers,' zoals verwacht; huizenkoopprijzen stijgen niet; huren stijgen wel. Meest frappant is het demografisch effect: meer kopers betekent een stijging van de gemiddelde inkomensklasse. De Black Rocks van deze wereld zorgen dus, net als andere 'huisjesmelkers,' voor toegankelijkheid van de woningmarkt voor lagere inkomens. (Volledige studie staat hier)
Nieuwe vormgeving
Ook belangrijk | De Bicker | 18 juni 2023
Waarom? Was het oude niet goed genoeg? Ik moet altijd denken aan het moment waarop The Economist - ergens in de jaren '80 - de opmaak veranderde, en in een minuscuul kadertje schreef: 'Onze vormgeving is veranderd. Sommige lezers zullen het geen verbetering vinden. Maar als we nooit iets veranderden, zouden we er nu zo uit zien:
Dit gaat gepaard met een overstap naar een ander platform. Tot nu toe was dat WordPress samen met Mailchimp; nu is het Ghost.io. Iedere overstap betekent kinderziektes, dus als er iets niet klopt, mailt u dan vooral!
Zoals voorheen, kunt u naar de bron van het bericht door op de kop te klikken.
De button 'lees meer' was bedoeld voor mensen die deze internetconventie niet kenden. Maar inmiddels zijn er geen digibeten meer onder de Bicker-lezers, dus die knop is verdwenen.
Stipje
Lichtblauw stipje. ‘Pale blue dot.’ Dat werd de naam van de foto die de Voyager maakte van de Aarde in 1990 van een afstand van zes miljard kilometer, toen hij op het punt stond ons zonnestelsel te verlaten. Oud nieuws, dus waarom hier? Omdat Carl Sagan, de Amerikaan die als geen ander wetenschap populariseerde, er een ode aan wijdde. Poëzie. Let op de cadans. Dus ik ga het niet vertalen.
“Look again at that dot. That’s here. That’s home. That’s us. On it, everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives. The aggregate of our joy and suffering, thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and peasant, every young couple in love, every mother and father, hopeful child, inventor, and explorer, every teacher of morals, every corrupt politician, every ‘superstar,’ every ‘supreme leader,’ every saint and sinner in the history of our species lived there — on a mote of dust suspended in a sunbeam. The Earth is the only world known so far to harbor life. There is nowhere else, at least in the near future, to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet. Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand. It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. To me, it underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we’ve ever known.”
Aangeklaagd
“Regering laat gevaarlijke oppositieleider arresteren.” Zo zou je het kunnen formuleren, en dat ziet er niet best uit. En waarom wordt Donald Trump vervolgd, en niet Hillary Clinton of Joe Biden of Mike Pence, die allemaal thuis geheime staatspapieren hadden? De vrienden van Trump hebben argumenten die pijn doen.
Maar … dit is toch anders. Mark Hertling, voormalig luitenant-generaal en bevelhebber van de Amerikaanse troepen in Europa in 2011-12, is woest. ‘Ik heb de hele aanklacht (4x) gelezen. Als ik zie wat, en hoe veel Trump heeft meegenomen, verstopt, en niet beschermd, en dan ook nog weigerde terug te geven, dan ben ik met stomheid geslagen. (…) Deze documenten waren waarschijnlijk heel gedetailleerde analyses van geheime informatie (…) ‘Ik heb spionagediensten, legereenheden, BZ-functionarissen zien zweten om dit soort documenten te schrijven en te zorgen dat ze kloppen. Al deze mensen wisten dat ze het ab-so-luut goed moesten formuleren omdat hun werk, hun conclusies, onder ogen zouden komen van beslissers op sleutelposten. (…) ‘Die gebruiken de informatie om moeilijke beslissingen te nemen. VOOR onze burgers, VOOR ons land. Eén zin was als een kaakslag: Trump die zegt: ‘Mijn dozen.’ Dit zijn geen ‘privé-papieren.’ (…) Als legerleider gebruikte ik al dat soort documenten: Secret, Top Secret, TS-SCI, TS-HCI, NOFORM, TK. De enige reden dat ik ze mocht zien was omdat ze me konden helpen om betere beslissingen te nemen. Voor ons land.’
The Economist, nuchter als altijd: veel te veel documenten worden in Amerika als ‘classified’ (geheim) bestempeld. “in de praktijk worden bezitters ervan alleen vervolgd als ze weigeren ze terug te geven, of het OM tegenwerken, of ze niet goed opbergen, of delen met derden. Trump wordt beschuldigd van alledrie. Trump liep het Witte Huis uit met minstens 15 dozen met tenminste 30 dossiers waarop stond ‘top secret.’ De aanklacht gaat niet over deze dossiers, omdat de medewerkers van Trump ze hebben ingeleverd. Het probleem is dat Trump daarna nog steeds een aantal top-secret documenten achterhield en zijn advocaten opdracht gaf ze te verbergen of te vernietigen.’
Aangeklaagd
Politiek | The Economist | 14 juni 2023
“Regering laat gevaarlijke oppositieleider arresteren.” Zo zou je het kunnen formuleren, en dat ziet er niet best uit. En waarom wordt Donald Trump vervolgd, en niet Hillary Clinton of Joe Biden of Mike Pence, die allemaal thuis geheime staatspapieren hadden? De vrienden van Trump hebben argumenten die pijn doen.
Maar … dit is toch anders. Mark Hertling, voormalig luitenant-generaal en bevelhebber van de Amerikaanse troepen in Europa in 2011-12, is woest. ‘Ik heb de hele aanklacht (4x) gelezen. Als ik zie wat, en hoe veel Trump heeft meegenomen, verstopt, en niet beschermd, en dan ook nog weigerde terug te geven, dan ben ik met stomheid geslagen. (…) Deze documenten waren waarschijnlijk heel gedetailleerde analyses van geheime informatie (…) ‘Ik heb spionagediensten, legereenheden, BZ-functionarissen zien zweten om dit soort documenten te schrijven en te zorgen dat ze kloppen. Al deze mensen wisten dat ze het ab-so-luut goed moesten formuleren omdat hun werk, hun conclusies, onder ogen zouden komen van beslissers op sleutelposten. (…) ‘Die gebruiken de informatie om moeilijke beslissingen te nemen. VOOR onze burgers, VOOR ons land. Eén zin was als een kaakslag: Trump die zegt: ‘Mijn dozen.’ Dit zijn geen ‘privé-papieren.’ (…) Als legerleider gebruikte ik al dat soort documenten: Secret, Top Secret, TS-SCI, TS-HCI, NOFORM, TK. De enige reden dat ik ze mocht zien was omdat ze me konden helpen om betere beslissingen te nemen. Voor ons land.’
The Economist, nuchter als altijd: veel te veel documenten worden in Amerika als ‘classified’ (geheim) bestempeld. “in de praktijk worden bezitters ervan alleen vervolgd als ze weigeren ze terug te geven, of het OM tegenwerken, of ze niet goed opbergen, of delen met derden. Trump wordt beschuldigd van alledrie. Trump liep het Witte Huis uit met minstens 15 dozen met tenminste 30 dossiers waarop stond ‘top secret.’ De aanklacht gaat niet over deze dossiers, omdat de medewerkers van Trump ze hebben ingeleverd. Het probleem is dat Trump daarna nog steeds een aantal top-secret documenten achterhield en zijn advocaten opdracht gaf ze te verbergen of te vernietigen.’
Stipje
Wetenschap | Twitter | 14 juni 2023
Lichtblauw stipje. ‘Pale blue dot.’ Dat werd de naam van de foto die de Voyager maakte van de Aarde in 1990 van een afstand van zes miljard kilometer, toen hij op het punt stond ons sterrenstelsel te verlaten. Oud nieuws, dus waarom hier? Omdat Carl Sagan, de Amerikaan die als geen ander wetenschap populariseerde, er een ode aan wijdde. Poëzie. Let op de cadans. Dus ik ga het niet vertalen.
“Look again at that dot. That’s here. That’s home. That’s us. On it, everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives. The aggregate of our joy and suffering, thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and peasant, every young couple in love, every mother and father, hopeful child, inventor, and explorer, every teacher of morals, every corrupt politician, every ‘superstar,’ every ‘supreme leader,’ every saint and sinner in the history of our species lived there — on a mote of dust suspended in a sunbeam. The Earth is the only world known so far to harbor life. There is nowhere else, at least in the near future, to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet. Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand. It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. To me, it underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we’ve ever known.”
Oorlog in Oekraïne
Sinds de Russische inval in Oekraïne ben ik Twitter gaan lezen – eindelijk. Eén van mijn vaste bronnen is Mick Ryan, gepensioneerd generaal-majoor uit Australië. Hij geeft nu een lijstje van de mensen die hij leest. Nuttig voor wie hongert naar informatie over die oorlog, zoals De Bicker. Een paar kende ik – Lawrence Freedman, Tim Snyder, Phillips O’Brien, Iuliia Mendel – een paar heb ik op mijn volglijstje gezet omdat ze worden gevoed door bronnen in Oekraïne: Andy Milburn, oud-marinier VS, was ooggetuige in Bakhmut; Stefan Korshak, defensie-verslaggever bij de Kiyv Post.
Rusland vandaag
(foto: BBC)
We weten nu allemaal wel ongeveer hoe erg de repressie is, maar dit verhaal van de BBC vond ik mooi. De politieke partij Yabloko heeft een zaaltje in Moskou waar je brieven kunt schrijven aan dissidenten die in de gevangenis zitten. Portretten met hun biografieën hangen aan de muren. ‘Als je niks te doen hebt gaat je hoofd denken dat je alleen bent,’ zegt een aanwezige. ‘Je kunt depressief worden. Dus ik hoop dat ze zich een beetje beter voelen als ze deze kaarten en brieven lezen.’ En voor de schrijvers is het een daad van stil verzet.
Oorlog in Oekraïne
Politiek | Substack | 9 juni 2023
Sinds de Russische inval in Oekraïne ben ik Twitter gaan lezen – eindelijk. Eén van mijn vaste bronnen is Mick Ryan, gepensioneerd generaal-majoor uit Australië. Hij geeft nu een lijstje van de mensen die hij leest. Nuttig voor wie hongert naar informatie over die oorlog, zoals De Bicker. Een paar kende ik – Lawrence Freedman, Tim Snyder, Phillips O’Brien, Iuliia Mendel – een paar heb ik op mijn volglijstje gezet omdat ze worden gevoed door bronnen in Oekraïne: Andy Milburn, oud-marinier VS, was ooggetuige in Bakhmut; Stefan Korshak, defensie-verslaggever bij de Kiyv Post.
Rusland vandaag
Politiek | BBC | 9 juni 2023
We weten nu allemaal wel ongeveer hoe erg de repressie is, maar dit verhaal van de BBC vond ik mooi. De politieke partij Yabloko heeft een zaaltje in Moskou waar je brieven kunt schrijven aan dissidenten die in de gevangenis zitten. Portretten met hun biografieën hangen aan de muren. ‘Als je niks te doen hebt gaat je hoofd denken dat je alleen bent,’ zegt een aanwezige. ‘Je kunt depressief worden. Dus ik hoop dat ze zich een beetje beter voelen als ze deze kaarten en brieven lezen.’ En voor de schrijvers is het een daad van stil verzet.
Verval valt mee
Gezondheid | Nature | 8 juni
‘De samenleving wordt steeds ruwer/egoïstischer/harder/onaardiger.’ Is dat zo? Promotie-onderzoek bestudeerde 70 jaar opiniepeilingen en concludeert: het percentage mensen dat klaagt over verval van normen en waarden is in 1949 even groot als in 2019. Twee mogelijkheden: óf we worden al 70 jaar, zonder onderbreking, steeds onaardiger; óf het is een perceptie van de ondervraagden, en kennelijk een hele hardnekkige, die iedere generatie terugkeert. Lijden we collectief aan nostalgie?
Rovers
Geld | American Prospect | 8 juni 2023
Twee Amerikaanse boeken over ‘private equity,’ de ene getiteld ‘These are the Plunderers’ en de andere ‘Plunder: private equity’s plan to pillage America’laten geen twijfel bestaan over hoe ze denken over deze beleggers. Het bedrijfsmodel: koop een bedrijf, betaal ervoor met geld uit de kas van datzelfde bedrijf, of leen het geld en laat het terugbetalen door het gekochte bedrijf. Dit kan in gewetenloze handen afschuwelijke gevolgen hebben. Bedrijfsvoering wordt op droog brood gezet om de schuld te kunnen afbetalen, zodat werknemers en klanten de dupe zijn. De ene is geschreven door een Pulitzer Prize-winnaar, de andere door een voormalig anti-trust jurist bij het Amerikaanse ministerie van Justitie, dat ook ooit de werkgever was van Joseph Borkin, die een biografie schreef over IG Farben. Dit laatste weetje hebben we te danken aan de recensent van deze boeken, die het werk van Borkin gebruikt om fijntjes uit te leggen hoe die chemiefabriek slaven kocht bij het naburige Auschwitz. Genadeloze boeken, genadeloze bespreking, maar verontrustend materiaal over excessen die niet alleen in de VS voorkomen.
Rovers
Twee Amerikaanse boeken over ‘private equity,’ de ene getiteld ‘These are the Plunderers’ en de andere ‘Plunder: private equity’s plan to pillage America’ laten geen twijfel bestaan over hoe ze denken over deze beleggers. Het bedrijfsmodel: koop een bedrijf, betaal ervoor met geld uit de kas van datzelfde bedrijf, of leen het geld en laat het terugbetalen door het gekochte bedrijf. Dit kan in gewetenloze handen afschuwelijke gevolgen hebben. Bedrijfsvoering wordt op droog brood gezet om de schuld te kunnen afbetalen, zodat werknemers en klanten de dupe zijn. De ene is geschreven door een Pulitzer Prize-winnaar, de andere door een voormalig anti-trust jurist bij het Amerikaanse ministerie van Justitie, dat ook ooit de werkgever was van Joseph Borkin, die een biografie schreef over IG Farben. Dit laatste weetje hebben we te danken aan de recensent van deze boeken, die het werk van Borkin gebruikt om fijntjes uit te leggen hoe die chemiefabriek slaven kocht bij het naburige Auschwitz. Genadeloze boeken, genadeloze bespreking, maar verontrustend materiaal over excessen die niet alleen in de VS voorkomen.