‘Our shit is better than their shit’
'Our shit is better than their shit'
U bent, net als ik, voortdurend op zoek naar betrouwbare nieuwsbronnen over klimaatverandering. Hoe erg is het, en wat valt er aan te doen. Wij leken hebben nu eenmaal vertalers nodig. Wetenschappelijke stukken zijn niet makkelijk te lezen. Het IPCC is hard werken. Er zijn goed ingevoerde wetenschappers maar die zijn meestal expert op een heel klein gebied. Veel journalisten en media, met The Guardian en de Washington Post als prominente voorbeelden, hebben alle schaamte achter zich gelaten en publiceren alleen nog maar artikelen die het einde der tijden voorspellen, dan wel iemand zoeken om ‘de schuld’ te geven.
Daarom was ik blij een nieuwe bron te hebben gevonden. Dankzij Noah Smith van Noahpinion, die ik vaak citeer; vorige week voerde hij David Roberts op. Zie deze Bicker. Roberts is de schrijver van de blog ‘Volts’ en produceert ook podcasts. Zijn stuk van vorige week maakte mij nieuwsgierig en toevallig staat er sinds een paar dagen een artikel niet van hem, maar over hem op zijn eigen ‘Volts’ site. Hij is geïnterviewd door een of andere klimaatpodcast.
Dit is dus niet een stuk over nieuwe kennis, meer een stuk over de persoon David Roberts. Daar komt iemand uit de verf waar ik graag meer van wil horen. Ook al is hij een echte linkserik. Roberts is na een studie filosofie en een hoop dwalen per ongeluk de wetenschapsjournalistiek ingerold. Het klimaat vond hij interessant: ‘je hebt dit enorme, ongelooflijk ingewikkelde systeem met een heleboel subsystemen, dat heel moeilijk te begrijpen is, waar je echt je hersens voor moet laten knarsen.’ Dat is waar filosofie je voor traint, zegt hij. Hier wat meer citaten; oordeel verder zelf.
‘Eén van de dingen waar ik me aan ergerde was dat mensen praatten over klimaatverandering alsof het een op zichzelf staand fenomeen is, los van de politiek, buiten het normale gevecht tussen links en rechts, een ongerept maagdelijk iets dat alleen begrepen wordt door een priesterkaste van journalisten en wetenschappers die het onder hun hoede hebben genomen; en iedereen laat ze hun gang gaan. Ik wilde mensen, progressieven zoals ik, duidelijk maken: dit is onlosmakelijk verbonden met je andere doelen, en zorgen, en waarden.’
Maar moeten we niet slecht nieuws vertellen om mensen te waarschuwen, vraagt de presentator.
‘Nee! We moeten juist de kranten vullen met kleine overwinninkjes, dat schept zijn eigen momentum, dat geeft mensen een reden om zich in te zetten. Alleen een heel specifieke soort zelf-hatende, neurotische linkserik (zoals ik, en zoals jij) denkt dat we misere, gevaar en doem nodig hebben om onszelf te motiveren. Ik denk dat dat gewoon een heel verkeerde manier is om de zaken te benaderen. Weet je waar ik het meeste waardering voor krijg? Interviews met slimme mensen, die een slimme manier hebben ontdekt om één klein dingetje slimmer te doen.’
‘Maar hoe kunnen we de grote oliemaatschappijen tegenhouden? Die gaan weer miljarden investeren om olie te boren op de Poolcirkel, en alles te vervuilen!’ vraagt de presentator.
‘Nou, niets gaat ze tegenhouden,’ zegt Roberts. ‘Natuurlijk gaat een groot, gevestigd bedrijf door al deze fases heen. Eerst ontkennen, dan langzaam meedoen, dan langzaam krimpen totdat je hem kunt verdrinken in de badkuip, zoals het gezegde gaat. Dat is het leven.’
‘Maar iets anders, waar mensen een beetje meer zelfvertrouwen zouden moeten tonen: wij hebben – en met ‘wij’ bedoel ik de mensen die een schone energietransitie willen – ‘We’ve got better shit than they do. Our shit is better. Het werkt beter, het is schoner, het gaat helpen de samenleving rechtvaardiger en welvarender te maken. Kijk, olie …. je gaat toch alleen fossielen opgraven en vervolgens verbranden als je niks beters hebt? Maar zodra je een alternatief hebt, dan kijk je anders naar het opgraven van fossielen en besef je dat het primitief en smerig en sociaal slecht en economisch slecht is, en slecht voor onze gezondheid en voor onze sociale verhoudingen. Het is waardeloos! Het idee dat oliemaatschappijen van die mega-machtige krachten zijn die deze transitie kunnen tegenhouden is gewoon dwaas. Deze transitie is veel groter dan zij.’
Hoe optimistisch of pessimistisch ben je over klimaatverandering?
‘Dat is een volledig abstracte vraag. Want … wat gebeurt er als je die vraag beantwoordt? Wat voor verschil maakt het, behalve voor je eigen psychologische gezondheid? Ga gewoon aan het werk.’
Er zijn mensen die zeggen: klimaatverandering kunnen we niet aan met traditionele middelen. We hebben een spirituele revolutie nodig in de mensheid, zodat we de natuur op een fundamenteel andere manier bekijken.
‘Ja, ik ben ook hier tot de conclusie gekomen dat ik daar geen tijd aan ga besteden. Als het waar is, dan zijn we de klos. Want ik weet niet hoe je een revolutie in het bewustzijn van de hele mensheid teweeg moet brengen, en jij weet dat ook niet, en iedereen die er over praat weet het ook niet. Het gaat gewoon niet gebeuren. Mensen blijven mensen, in ieder geval voor de relevante toekomst, de komende paar decennia.’
Hetzelfde, zegt Roberts, geldt voor ‘degrowth,’ ‘ontgroeien,’ krimpen. ‘We moeten het doen met wat we hebben. Het enige wat we hebben is de mensen en de instellingen hier en nu, we moeten het met hen en door hen doen.’
‘Ik denk dat we gewoon voortmodderen en ergens in het midden uitkomen, we hebben al genoeg gedaan om de allerergste, apocalyptische scenario’s te voorkomen. De huidige modellen zeggen dat we ergens tussen 2 en 3 (graden Celsius temperatuurstijging) uitkomen. Dat is geen bedreiging voor de mensheid. We zullen vooruitgang blijven maken, schone energie wordt goedkoper en breder ingevoerd dan we nu denken, dat is wat er de afgelopen decennia ook is gebeurd. We eindigen waarschijnlijk net iets boven de twee graden.’
Het interview (1:16 uur) is te beluisteren op de Volts website of de podcast, hier: https://www.volts.wtf/p/me-talking-about-my-story-and-my#details