Op sollicitatie

Op sollicitatie

Gesprekken zijn zinloos, en erger, vaak contraproductief. Bij een experiment moesten studenten hun mede-studenten beoordelen en voorspellen hoe hun eindrapport er zou uitzien. Van de ene helft van de kandidaten kregen ze het vakkenpakket te zien, en hun resultaten tot dan toe; bij de andere helft mochten ze ook een gesprek voeren met de kandidaten. De voorspellingen over de eerste categorie waren veel accurater… Maar het was nog veel erger. Sommige studenten kregen opdracht om onzinantwoorden te geven. De interviewers merkten er niets van. Kennelijk zijn we zo geconditioneerd om van informatie ‘een verhaal’ te maken, dat we iedere brokje kennis een plek geven in ons zelfverzonnen verhaal. Nadat de onderzoekers de hele studie inclusief resultaten hadden gepresenteerd aan een derde groep studenten, stelden ze de vraag: wat geeft de beste basis voor een voorspelling van iemand’s resultaten? De meerderheid gaf toch de voorkeur aan cijfers plus een gesprek.