Ochlokratie

Ooit van gehoord? Ik ook niet. A.C. Graying, Brits publiek denker, haalt dit woord uit de mottenballen. Regering door de meute betekent dit, ‘we moeten dit niet gelijk stellen aan democratie.’

Hij noteert dat er al een miljoen handtekeningen zijn voor een tweede referendum. 100.000 is al genoeg voor behandeling in het Parlement. Nigel Farage zelf heeft gezegd dat als de uitslag krap is, er een tweede volksraadpleging moet komen.

Wat ik verder van het internet heb geschraapt dit weekeinde:

‘In onze representatieve democratie is het Parlement soeverein. Dat Parlement zou deze momentopname van emotie niet moeten opvatten als een opdracht om de EU te verlaten.’ (Grayling in hetzelfde artikel)

Paul Krugman: David Cameron heeft kapitaal geblunderd, maar de tabloids hebben het volk voortdurend voorgelogen. Hij citeert Oxford econoom Simon Wren-Lewis die deze foto plaatst naast zijn betoog:

Verder, zegt Krugman, is de val van het pond niet zo dramatisch en de economische consequenties ook niet. ‘Rouw om Europa, maar dat had u allang moeten doen; en maak u zorgen om Engeland.’

En deze dan: David Cameron heeft de tikkende tijdbom in de schoot van zijn opvolger gegooid. Hij riep als regeringsleider niet meteen Artikel 50 in. Nu de enorme implicaties van Brexit snel duidelijk worden, durft er nog iemand die bom te laten ontploffen? Doe je het wel, dan zie je de gevolgen; doe je het niet, dan negeer je ‘de stem van het volk.’ Boris Johnson? Die was nogal rustig dit weekeinde. Michael Gove? Wie?

Onsentimentele analyse van het stemgedrag: De armste streken stemden Brexit. ‘Farrage’s political strategy was to take seriously communities who’d otherwise been taken for granted for much of the past 50 years.’ Subsidies creëren geen dankbaarheid; en er is een verschil tussen ‘waarheid’ en ‘feiten.’