Migratie

'Jeugdbeving' en migratie

politiek | NY Times | 3 nov 23

De opwinding over de verkiezingswinst van Geert Wilders herinnerde mij aan dit stuk van columnist Ross Douthat. Afrika krijgt de komende decennia een 'youthquake,' een 'jeugdbeving.'

Twee van de vijf kinderen worden na 2040 geboren in Afrika; in de jaren '50 zal een derde van alle 15-tot-24-jarigen op de wereld Afrikaans zijn.

Een andere studie neemt Engeland als voorbeeld. Het Verenigd Koninkrijk heeft al vijftig jaar een geboorteratio van minder dan 2 (de vervangingsratio); dat werd opgevangen door massa-immigratie. 'De grootste etnische verandering die de inwoners hebben meegemaakt (...) sinds de Angelsaksen op het eiland arriveerden in de 5de eeuw.' Desondanks zet de vergrijzing door, en de economie is ook niet echt dynamischer geworden. Als het VK voor iedere pensionado 2 tot 3 werkenden wil hebben, zal over nog eens vijftig jaar een derde van de bevolking uit eerste-generatie immigranten bestaan.

Dus het vergrijzende, rijke continent is buur van het continent met de geboorte-explosie, de 'jeugdbeving.' De migratiestroom die we nu zien, van Afrika en het Midden-Oosten naar het rijke Europa, is nog maar een beginnetje.

Dat soort snelle veranderingen in bevolkingssamenstelling is lastig voor democratieën. We zien nu wat voor spanningen het veroorzaakt.

Oplossingen? Meer baby's maken, maar dat is ook weer ingewikkeld. Het enige land in de OESO dat baby-productie stimuleert is Israel. Hoge muren aan de grenzen? Duur, en beperkt effectief. Vergrijzing laten gebeuren, zoals Japan doet? Cultuurbehoud op die manier leidt tot een gestage economische krimp. (betaalmuur, helaas)