Interview

Interview

Schitterend, dat interview met Aleksei Navalny in Der Spiegel. Hier wat krenten. Het gesprek vond plaats om zes uur ‘s ochtends in Berlijn, niet vanuit het ziekbed, maar op de Berlijnse redactie van Der Spiegel, op enkele stappen van het Charité ziekenhuis. Hij wordt vergezeld door vier agenten van het Landeskriminalamt. Navalny heeft nog wat littekens in zijn nek van de infusen. Hij is 12 kilo afgevallen. Hij is heeft moeite zijn glas water in te schenken maar wijst hulp af: “Mijn fysiotherapeut zegt dat ik alles zelf moet doen.’ Navalny (44)  kan nu al weer vijf verdiepingen trappen lopen. Hij doet oefeningen voor zijn benen ‘die je 90-jarigen in het park ziet doen,’ zegt hij. ‘Het meest ben ik blij dat ik mijn geestelijke vermogens weer terug heb. Hoewel, misschien stellen we in de loop van dit gesprek wel het tegendeel vast.’ Hij lacht. Hij heeft wel moeite met slapen.

Hij werd bezocht door Angela Merkel. ‘De deur ging open, mijn arts kwam binnen, en toen Merkel. Het was een soort familiebezoek. Mijn vrouw en mijn zoon waren erbij. Wij hebben niets geheims of sensationeels besproken. Het was een geste.’

Hoe ziet uw leven er nu uit?

‘Ik woon met mijn vrouw en mijn zoon in Berlijn. Mijn dochter is weer terug naar de universiteit in Stanford. We hebben appartementen gehuurd. Mijn dagelijks leven is eentonig: ik doe oefeningen, verder niets. ‘s Ochtends wandel ik in het park. (…) De artsen zeggen dat ik 90% van mijn oude zelf kan worden, misschien 100%. In wezen ben ik een soort proefkonijn.’

Wat herinnert hij zich van de vergiftiging? Een rustige terugvlucht naar huis, werk achter de rug, serie kijken aan boord, verheugen op thuis. En plots breekt het koude zweet hem uit. ‘Je voelt geen pijn, maar je weet dat je dood gaat.’ Hij loopt naar de WC, komt terug en zegt tegen de steward: ‘Men heeft mij vergiftigd. Ik ga dood.’ Daarna gaat hij op de grond liggen.

(betaalmuur)