IJskap smelt wel vaker

IJskap smelt wel vaker

De Noordpool was al eerder ijsvrij in de zomers: 6.000-10.000 jaar geleden, tijdens het vroege Holoceen. De as van de aarde was ietsje meer naar de zon toegekanteld waardoor de ‘bovenkant’ van de planeet aanzienlijk meer warmte kreeg: in de zomers 50 Watt per vierkante meter. (Ter vergelijking: 3,5 Watt/m2 wordt verwacht aan het eind van deze eeuw door klimaatverandering.) Dit luidde het einde van de IJstijd in, en het begin van landbouw, veeteelt, nederzettingen en het smelten van koper. Omdat het zo warm was, was de Sahara vochtig en dus groeiden er bossen en stroomden er rivieren. De ijsberen hebben deze warme periode duidelijk overleefd, ze hebben hun jachtterrein iets verschoven. Smeltend zee-ijs heeft geen effect op de zeespiegel (water=water). “De smeltende Poolkap is de meest zichtbare maar minst schadelijke manifestatie van klimaatverandering,” concludeert onze favoriete skepticus Matt Ridley.