Hoop

Hoop

Kinderen zijn onze hoop voor de toekomst. Biografie van pionierende pedagoog Maria Montessori laat zien dat ze diep respect had voor kleine mensen. Kinderen werken veel meer geconcentreerd dan volwassenen, vond zij. Veel volwassenen zijn lui, werken alleen voor het geld en doen zo min mogelijk. In haar scholen, schreef Montessori ‘zien we iets merkwaardigs: als je kinderen met rust laat, werken ze onafgebroken … en na een lange periode van continu werk lijkt hun vermogen tot werken niet afgenomen, maar zelfs verbeterd.’

Speelgoed vond ze beledigend, en poppenservies al helemaal. Kinderen willen echte, praktische voorwerpen. In haar scholen zag ze er op toe dat kinderen, al vanaf drie of vier jaar oud, elkaar de lunch serveerden met echt bestek en porseleinen borden.  Op een dag volgde ze een vierjarig meisje dat de zware soepterrine van tafel naar tafel moest rondbrengen. Iedere keer als ze de terrine weer veilig op een tafel had gedeponeerd, legde ze haar handen op de tafel ‘en deed ze een kleine hupsje,’ alsof ze opgelucht was dat het weer gelukt was. Maar meteen daarna zette ze weer een serieus gezicht op en droeg ze de terrine naar de volgende tafel, ‘als een echte werknemer.’