Gewoontes (2)

Gewoontes (2)

Nog meer reacties op de vraag: ‘Welke gewoonte hebt u veranderd sinds corona en zal ook na de pandemie blijven?’

‘De overheid zou deze crisis moeten aangrijpen om een aantal problemen op te lossen. Op afstand werken blijkt  op redelijk grote schaal te kunnen. De overheid is de grootste werkgever in dit land. Als de totale overheid twee dagen per week op afstand zou werken is, met enige sturing, het hele probleem van files en overvol openbaar vervoer voorbij. Iedere overheidsinstelling krijgt een kleur: groen is maandag en woensdag elders werken, blauw is dinsdag en donderdag elders werken. Vrijdag wordt een witte dag,  een keuzedag. We moeten het zeker niet thuiswerken noemen want veel mensen zullen daar geen positieve herinneringen aan hebben, of hebben gewoon geen ruimte. Er zijn vrijwel overal plaatsen waar je een bureau kunt huren in een kantoortuin of in een kamertje. Afstandswerken. De reiskosten die niet gemaakt worden kunnen helpen dit te betalen.  Gevolg is vervolgens dat de grote bedrijven het voorbeeld zullen willen volgen. Heb je nog schonere lucht ook. Dat is een gewoonte die we moeten afleren.

‘Ik zie ook de medische zorg sterk veranderen – heel veel kan makkelijk zonder dat je naar de spreekkamer komt. Eindelijk niet meer een stuk rijden om in een controle gesprek dat 4 minuten duurt te horen dat het goed gaat. Weer een gewoonte die we moeten afleren en dat levert héél veel geld op als je het goed organiseert.’

‘Ik weet nu vrij zeker (en collega’s ook) dat ik nooit meer in de spits in auto of trein stap. Per se ochtendoverleg? Prima, per video of na 10u. Ben graag langere tijd (per dag of week) bereikbaar in ruil voor minder ‘verplichte kantoornering’.  Ik werkte 1 dag thuis dat worden er waarschijnlijk 2 of 3. Handenschudden zie ik weer naar uit. Fysiek contact lijkt me ook gezond voor de psyche. Word niet heel vrolijk van dat stupide om elkaar heen draaien met 1,5m ertussen. Vreselijk ongezellig.’

‘Bij ons op het werk (Belgisch bedrijf, in Brussel) was het altijd de gewoonte om mannen een hand te schudden en vrouwen een kus te geven ter begroeting.

Ik vond dit reeds een tijdje een seksistische gewoonte en probeerde dit zelf niet meer te doen. Na deze crisis hoop ik dat elke vrouw kussen niet meer het normaal zal zijn.’

‘Sinds de restricties duik ik iedere ochtend in het water voor onze woonboot.’‘De laatste weken ben ik mijn leven steeds meer aan het aanpassen. Ik weet alleen niet of het door Corona komt. Ik ben schrijver, dus ik was al gewend aan een redelijk geïsoleerd leven. Wel heb ik nu veel meer tijd, omdat afspraken, buitenlandse boekpromoties en lezingen niet doorgaan.De grootste veranderingen komen door de studie The Science of Wellbeing van de universiteit van Yale die ik dankzij jouw nieuwsbrief doe. Waanzinnig interessant en leuk om te doen. Ik ben nog maar halverwege, maar mediteer meer, sport meer, werk efficiënter, slaap beter, drink minder alcohol (en geniet meer als ik het wel doe) en ben een klein beetje socialer geworden. Zonder Corona had ik de tijd voor die studie misschien niet gemaakt.’‘In deze nieuwe tijd gaan we niet meer op tijd naar kantoor, is een schoon overhemd en een glad geschoren kin niet meer noodzakelijk. Er wordt nu met video vergaderd en daar verschijnen de gesprekspartners in casual kleding met half geschoren hoofden.Het is niet meer nodig om zakelijke kleding te dragen en je hoeft je blijkbaar voor niemand meer netjes te kleden. De uitgaven op dat gebied zullen sterk afnemen. Ook de frequentie van wassen.Verder, nu de dwang van strikte kantoortijden en zakelijke verplichtingen voorbij is, is het mogelijk meer naar je eigen ritme te leven. Dat is een verbetering van de levenskwaliteit en hoe je je voelt.’

Mijn lijstje:

Niet meer zoenen als begroeting!

Niet meer voor een afspraak van een uur de dubbele reistijd afleggen (of in ieder geval zo min mogelijk), iedereen heeft nu online mogelijkheden

Blijven bestellen en kopen bij de lokale producenten ipv alles bij de grote supermarkten halen: je hebt dan meer groente en fruit van betere kwaliteit en je eet weer eens wat anders

Uitgekeken op Netflix en Videoland: opzeggen en nog meer lezen of selectief kiezen en kijken en daar dan voor betalen

Blijven wandelen en podcasts luisteren (wat een ontdekking!)

Weet niet of het aanbod blijvend is, maar de thuis bootcamp bevalt mij uitstekend: kost minder tijd en het effect is hetzelfde.

Vaker handen wassen en ‘met losse handen’ (trap)lopen (geen leuningen en deurposten vasthouden bv) zit nu (bijna) in mijn systeem

BYO borrelen op elke buitenplek die leuk is’

‘In mijn leven is mijn levensvreugde veranderd.  Waarschijnlijk heeft het virus mij veroverd en een reis door lichaam en geest gemaakt, met allerlei voor mij nieuwe verschijnselen.  Nu, zo’n week of zes verder ben ik blij en gelukkig dat ik nog leef!  De haast is eruit, ik ben rustiger en wil graag een bijdrage leveren aan nieuwe verhoudingen in leven en werk.  Als samenleving kunnen we plannen maken over hoe we verder gaan.  En hoe we ‘global but local’ kunnen leven, oog voor de wereld en aandacht voor de lokale en regionale economie.’

‘Ik werk al een jaar of veertig voornamelijk thuis, dus voor mij is er niet veel veranderd. Misschien ben ik er, juist omdat ik er zo aan gewend ben, niet zo van ondersteboven. Ik geloof eigenlijk niets van dat ‘nieuwe normaal.’ Het kan even duren, maar we staan binnenkort gewoon weer in de file, stappen weer in het vliegtuig, hangen weer aan de lus in de metro, gaan weer naar de buiscoop of de opera. Ik kom nog uit de tijd dat drie keer zoenen niet bestond, en dat omhelzingen in het openbaar nauwelijks voorkwamen. Misschien worden we, net als toen, wat minder uitbundig, of we maken een buiginkje, op z’n Koreaans of Japans. Maar er komt echt een vaccin, of het virus bijt in het stof, zoals virussen vaak doen. Dus niet zo somberen, zeg!’