Fake news

Fake news

Dit is geen gewoon bericht, maar een gevoel dat ik met u wil delen. Ik las een portret van Democratisch Afgevaardigde Adam Schiff (geweldig verhaal trouwens) en kwam daarin een citaat tegen van de woordvoerder van David Nunes (R), die beschuldigingen tegen hem afwees met de woorden ‘false news.’ Voor het eerst bespeurde ik bij mezelf het gevoel: “Als je je toevlucht moet nemen tot het stempel ‘nepnieuws,’ dan vind ik je verdacht.” Dat was nieuw voor mij. Ik was juist zo onder de indruk van de sluwheid van ‘nepnieuws.’ Tot Donald Trump was er alleen gewoon ‘nieuws.’ Dat was bevooroordeeld, of vijandig, of links, of rechts, propaganda of achterbaks – maar nooit nep. Door de mogelijkheid in het leven te roepen dat er ook zo iets bestaat als ‘nep’ nieuws, creëerde Trump een hele nieuwe mogelijkheid in de hoofden van mensen. Als er één bericht nep is, dan kan dat van ieder volgend bericht ook zo zijn. Wie weet? Misschien is het meeste nieuws wel nep. We kunnen het toch niet controleren. Dus je creëert twijfel aan de geloofwaardigheid van de makers van ‘nieuws:’ de media. Die kan zich niet verzetten, want hoe overtuig je iemand dat jouw nieuws niet ‘nep’ is …. ? En daarmee maak je in één machtige zwaai een hele belangrijke tegenstander vleugellam. Want laten we wel wezen: ‘de media’ zijn overwegend Democratisch. Net zoals de meeste Nederlandse journalisten links stemmen.

Ik vond het deprimerend geniaal van Trump. Maar nu dus dacht ik voor het eerst: “Wat een zwaktebod is dat, ‘nepnieuws.'” Een kentering? Of ben ik een beetje traag?