Fake filteren
Fake filteren
Een doorgaans zeer zorgvuldige lezer stuurde me een stuk van de website van Maurice de Hond. Daarin wordt het RIVM beschuldigd van ‘goocheltrucs’ waarmee het de vermenigvuldigingsfactor ‘R’ manipuleert. De Hond neemt op zich om deze trucs te onthullen.
Ik heb het RIVM gebeld, dat kwam met een prompt antwoord. Dat was niet helemaal bevredigend, en gisteren kwamen aanvullingen. Nu hebt u geen tijd om het hele artikel van De Hond te lezen, de beschuldigingen eruit te filteren, met het RIVM te bellen en te wachten op antwoord, om dat vervolgens naast de stellingen van de Hond te leggen.
Dit is het probleem van het internet in een notendop. Iedereen kan van alles roepen; niemand heeft een morele of wettelijke plicht om hoor en wederhoor toe te passen. Maar als u zich wilt wapenen, dan kunt u zichzelf een hoop tijd besparen door zelf te filteren. U kunt ieder stuk, of het nu in de New York Times staat of in de Volkskrant of op de website van Maurice de Hond, makkelijk op geloofwaardigheid beoordelen.
U moet op uw hoede zijn als:
- de schrijver zijn toevlucht neemt tot sarcasme, spot, badinerende opmerkingen en beledigingen (‘goocheltrucs,’ ‘nog een knap slimmigheidje,’ ‘een truc die in Mindf*ck van Victor Mids niet zou misstaan.’)
- Als de schrijver op de man speelt (‘door Mark, Hugo en de media klakkeloos zijn overgenomen,’ ‘bovenmeester Mark’)
- zijn opponent niet de gelegenheid geeft om op de beschuldigingen te antwoorden (MdH citeert nergens repliek van het RIVM)
- Als de schrijver de gewraakte passages niet letterlijk, tussen aanhalingstekens, citeert maar parafraseert. (hier is dus al helemaal geen sprake van).
Als u wilt lezen wat De Hond beweert en wat het weerwoord is van het RIVM, klik dan op ‘lees meer.’