‘Een beetje’ oorlog voeren?
'Een beetje' oorlog voeren?
Kremlin-woordvoerder Dmitry Peskov zei vorige week: ‘Het oorlogspotentieel van Rusland is zo groot, dat op dit moment maar een klein gedeelte betrokken is bij een speciale militaire operatie.’ Lawrence Freedman, emeritus prof oorlogskunde aan King’s College, schrijft: ‘Dat is misschien bedoeld om NAVO schrik aan te jagen maar de oplettende luisteraar in Rusland zal dit soort geruststelling hoogst verontrustend vinden. Waarom zou het leger maar een klein deel van zijn potentie gebruiken als de oorlog zo snel mogelijk afgerond moet zijn? Waar wachten ze dan op? Waarom gebruiken we oude tanks en oude soldaten?
‘Beweren dat de Russische oorlogsmachine nog maar nauwelijks op gang is gekomen moet ook nieuws zijn voor de Russische generaals, die al een derde van hun vechtcapaciteit verloren zijn. Ze hadden meer dan twee maanden nodig om de laatste paar procent van Luhansk te bezetten, terwijl de helft van Donetsk nog veroverd moet worden om de minimale doelen van Poetin te realiseren.’
Freedman zegt dat de oorlog best lang kan duren, maar hij is er niet zo zeker van. De legerleiding zal zich zorgen maken, om drie redenen:
- tekort aan manschappen. Algehele mobilisatie is niet op het menu, en op dit moment worden oudgedienden en jochies uit arme gezinnen verleid met hoge gages.
- tekort aan materiaal. Onderdelen om materieel te repareren zijn schaars. Oude wapens uit de mottenballen gehaald.
- Oekraïne heeft nu lange-afstandsraketten. Die gebruiken ze niet om het front aan te vallen, maar de aanvoerlijnen van de Russen. Die zijn notoir langzaam.
Zo lang dit voortduurt, zegt Freedman, wordt de legertop gestaag ondermijnd. Hoe meer het vertrouwen afbrokkelt, hoe zwakker de positie van het leger in de Russische samenleving. Dat is waar Oekraïne op moet aansturen.
Voor wie ook graag wat slecht nieuws bij zijn goede nieuws leest: volgens de FT zijn de Westerse arsenalen in snel tempo aan het leegraken en is het niet eenvoudig om bij te vullen.