Democratie

Democratie

Veel te lange bespreking van allerlei boeken over de crisis in ‘democratie’ in de wereld. Lees alleen de laatste alinea’s. Wel een paar interessante gedachten. ‘Goed bestuur is niet onlosmakelijk verbonden met democratie; veel van wat wij aan democratie toeschrijven kan ook historisch toeval zijn, plaats- en tijdgebonden.’

‘De meest belangrijke activiteit van democratie is niet stemmen, maar normen vastleggen voor het oplossen van meningsverschillen.  Vertegenwoordigende lichamen, met hun bonte collectie deelnemers, hun ritualistische regels voor toespraken en besluitvorming, doen voor hoe je zoiets ingewikkelds moet doen. Zeker als ze in het centrum van de belangstelling staan.’ Beleid formuleren zouden we ook best zelf kunnen,  met onze smartphones, sociale media en onbeperkte toegang tot informatie. ‘Maar Twitter kan die voorbeeldrol van het parlement niet overnemen. KabelTV ook niet. Referenda niet; rechtbanken, internationale organisaties, mensenrechtengroepen, en de vrije markt ook niet.’

Wie heeft er schuld? De theorie van John Dunn, politicoloog aan Cambridge: politicologen, sinds het einde van de Koude Oorlog in 1989. ‘Als we waren ingemaakt door de Sovjet-Unie hadden we misschien nog wat soul-searching gedaan, maar in plaats daarvan heeft ons succes ons zelfgenoegzaam, lui en verzadigd gemaakt.’ De referenda van Cameron die het VK bij de afgrond brachten, de naïeve verkiezingen in Egypte in 2011 die de prille democratie meteen de nek omdraaiden – de politieke deskundigen waarschuwden niet of nauwelijks.