De staat van slaap
De staat van slaap
Waarom slapen we toch? National Geographic praat ons bij over de nieuwste kennis, met stapels fascinerende details. ‘Het wakkere brein is optimaal voor het verzamelen van externe prikkels. Het slapende brein consolideert ze. Dus we gaan ‘s nachts van verslaggeven naar eindredactie.’ (…) ‘Slaap versterkt onze herinneringen, niet alleen in fase 2, maar gedurende de hele zwalkende reis door de nacht. Dat is zo krachtig dat het soms beter is slaap uit te stellen. Als soldaten terugkomen van een gevaarlijke missie zouden ze beter eerst 6-8 uur wakker kunnen blijven, om post-traumatische stress te verminderen.’ (…) De maandag na de switch van zomer- naar wintertijd, of omgekeerd, zijn er 24% meer hartaanvallen. En ook meer verkeersongelukken.’ (…) REM-slaap is een vorm van waanzin. ‘Psychose is per definitie een toestand overheerst door hallucinaties en illusies. Dromen is volgens sommige slaapwetenschappers een vorm van psychose.’ (….) ‘Wat je droomt is niet meer zo interessant, denken ze nu. Slaapexperts denken dat dromen worden veroorzaakt door willekeurig rondschietende neuronen en dus inhoudelijk niet veel betekenen. (…) Iedereen droomt. Je dromen niet kunnen herinneren is een indicatie van een gezonde slaap.’ (…) ‘Pasgeboren babies slapen tot 17 uur per dag, de helft in actieve REM-achtige staat. En gedurende een maand in de baarmoeder, na week 26, lijken foetussen te verkeren in een staat die erg lijkt op REM-slaap. Een theorie: al deze REM-tijd is het equivalent van een brein dat zijn software test, voordat hij volledig online is.’ (…) ‘Iedere keer als een man droomt krijgt hij een erectie, ook als de droom niets met seks te maken heeft. Bij vrouwen worden de labia doorbloed.’ ‘REM-slaap is het bewijs dat het brein zonder externe stimulans kan werken. Als een artiest die in een geheime studio zit te werken, zit ons brein te experimenteren zonder enige gene, lekker met zichzelf bezig.’
Er staat nog veel meer in deze reportage, die eindigt met: ‘Misschien hebben we onszelf al sinds Aristoteles de verkeerde vraag gesteld. Het is niet zo verbazend dat we slapen. De vraag is: waarom blijven we nog wakker als er zo’n fantastisch alternatief is?’