AI man ... - Vaclav Havel

Rustig over AI

Yann LeCun, hoofd AI onderzoek bij Meta (Facebook en WhatsApp)  geldt als één van de peetvaders van AI. Hij probeert al sinds de jaren '80 computers te laten nadenken, voordat de term AI was uitgevonden.

Hij zegt: AI is al overal. In Google, Meta, Amazon ... 'Als je AI uit Meta haalt dan verkruimelt het.' (6'10") Denk bijvoorbeeld aan die ondertiteling van TV-programma's, die vrijwel simultaan 'live' loopt.

De Large Language Models waarop nu AI wordt getraind, zijn erg primitief. De AI's op dit moment zijn nog steeds niet slimmer dan een kind van 10, of een kat. Een soort huisrobots. (13'50") En dat komt door de manier waarop ze getraind worden, door domweg 'woorden in de goede volgorde te zetten.' Maar ze denken niet na. LeCun wil dat ze 'objectief' gaan denken, dus gericht op een doel, dat ze 'plannen naar een antwoord toe.' Zoals een kat die denkt 'Ik wil dat stukje kaas, dus dan moet ik op die tafel springen, daarvoor heb ik zoveel kracht nodig ...'

Gaat AI de mensheid uitroeien? Nee, en belangrijk: de wetenschappers die dat wel denken zijn een minuscule minderheid. (23'00") De kans dat een asteroïde de Aarde raakt is groter.

'Wij geven niet de macht uit handen (aan computers), wij geven de uitvoering uit handen.'

AI reguleren? Nee, je moet niet het onderzoek reguleren, maar de producten die eruit voortvloeien. (tip A. Kaizer)

De intellectueel in de politiek

politiek | Project Syndicate| 18 dec 2011

(geredigeerd 6/1/24)

Een essay van dichter Vaclav Havel uit 1998, toen hij president was van Tsjechië. Hoort een intellectueel thuis in de politiek? In 1.150 woorden zegt hij: ja.

'Het doel van politiek is niet het vervullen van korte-termijn wensen. Politiek moet er ook uit bestaan kiezers ervan te overtuigen dan de politicus iets beter begrijpt of herkent dan zij zelf, en dat ze daarom op hem moeten stemmen.'

'Natuurlijk, dat argument is gebruikt door alle verleiders van de meute, potentiële tirannen, fanaten. De communisten deden het toen ze zichzelf benoemden tot het meest verlichte volksdeel, en daarop gebaseerd, zichzelf het recht toe-eigenden om willekeurig te regeren.' (...) Laten we niet vergeten hoeveel intellectuelen hebben geholpen om dictators in het zadel te helpen!'

De kunst van goede politiek is mensen te overtuigen van de goede zaak, ook al spoort die niet onmiddellijk met het eigenbelang. 'Een goede politicus moet kunnen uitleggen zonder te drammen; hij moet nederig de waarheid zoeken en niet beweren dat hij de enige eigenaar is; hij moet mensen herinneren aan het goede in henzelf.'

'Daarom kunnen intellectuelen dus functioneren in de politiek. Hetzij om na hun benoeming datgene te doen wat volgens hen het goede is, en niet om een baan te behouden; of, om de machthebbers een spiegel voor te houden.'